سالهاست اندیشه ورزان سیاسی و اجتماعی فعال در حوزه های سیاسی چه بصورت متشکل در درون سازمانهای سیاسی و چه به صورت مستقل در ارائه راه حل مناسب به عنوان آلترناتیو رژیم جمهوری اسلامی پیشنهادات خود را در قالب برنامه‌های مختلفی ارائه داده‌اند. اما متاسفانه در حوزه‌های نقد به اصلی‌ترین نقطه توجه کافی ننموده و در شکل برنامهٔ گروهی متشکل حزبی ، سازمانی و فردی بدون تعمیم آن برنامه ها به عنوان یک راهکار عمومی در جا زده اند .علت اصلی این ضعف در عدم ارائه راه حل دموکراتیک درمورد همهٔ مسائل اجتماعی از جمله تمامی ستم‌های موجود طبقاتی،ملی(قومی)،جنسی، ایدئولژیک،مذهبی،خلاصه میشود .یعنی با اولویت قرار دادن به ارائه راه حل برای بخشی یا فقط یکی از این ستمها عاجز از طرح عینی راه حل در موارد دیگرشد اند.این ضعف اصلی باعث شده این برنامه ها از مسیر دموکراتیک خود منحرف شود و با پافشاری در اصرار در همه شمول بودن این برنامه ها و سازمان‌ها فقط در همان حوزه کوچک احزاب و سازمانهای مدعی باقی بمانند.به همین منظور ما در قشر اپوزیسیون فعلی شاهد رهبرآن ۳۱ ساله دائمی کادر رهبری دائمی و برنامهٔ تکراری و بیخاصییت دائمی هم هستیم.
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
معرفی منطقه سهیلیه کرج آمار سایت