نمی دانم چه خواهد شد اما همه چیز در پیک بحرانی است.
این روزها شطرنج زیاد بازی می کنم ، دلم می خواهد بدانم که در بازی روزانه چه مصداقی دارد ، البته این که گفتم چرت گفتم، بیشتر بازی می کنم تا فکرم را از اینهمه مصیبت چشت سر هم ، از وضعیت بد کاری و از هزار کوفت و زهر مار دیگه دور کنم ، این روزهای بدجوری خسته ام ، نه اینکه نخواهم بجنگم ، که تنها آن روز ینخواهم جنگید که مرده باشم، نه از اینهمه پیش بینی اتفاقات خسته شدم ، نمی دانم در تمام دنیا باید برای نفس کشیدن هم پیش بینی کرد و یا تنها سهم ما در ایران این بازی من درآوردی است؟